روستای لاویج کجاست ؟
روستای لاویج (بقول اهالی لاویج شهر) از دهستانهای شهر چمستان شهرستان نور می باشد که در17 کیلومتری جنوب چمستان قرار دارد. معروفیت این روستا بدلیل منطقه ییلاقی ، چشم انداز زیبا و آبگرمهای طبیعی می باشد. روستای لاویج در جنوب چمستان در میان دره های جنگلی و زیبای البرز قرار دارد. در کیلومتر 3 چمستان به نور یک مسیر زیبای آسفالته بطرف جنوب از جاده اصلی منشعب می شود که با عبور از پارک جنگلی کشپل به لاویج ختم می شود. آبگرم لاویج, جنگل های لاویج, روستای لاویج, روستای ییلاقی لاویج, تصاویر روستای ییلاقی لاویج, چمستان, شهرستان نور, مازندارن, جاهای دیدنی مازندارن,شهرهای استان مازندران- دیدنی های استان مازندران آبهای گرم لاویج با خواص درمانی برای دردهای استخوان و مفاصل و بیماریهای پوستی، همواره گردشگران فراوانی را در تمام فصول سال ، جذب می کند.
امکاناتی مناسب نیز در آن منطقه برای اقامت و استفاده از آب معدنی ایجاد شده است . در حال حاضر آب گرم لاویج در دو قسمت زنانه و مردانه مجزا با دو استخر جداگانه که هر استخر گنجایش 10الی 20 نفر را برای استفاده دارد و همچنین دوحمام نمره اختصاصی در قسمت مردانه و دوش اختصاصی زنانه نیز وجود دارد. آبگرم لاویج در دامنه های کوه های قسمت شرقی لاویج از دل زمین به بیرون می جوشد. این آب گرم دارای املاح معدنی و گوگرد های فراوانی می باشد که برای امراض پوستی و دردهای مفاصل کمردرد، پادرد و مهمتر از همه برای تمدد اعصاب بسیار مفید می باشد. از آبگرم های معروف آن می توان آبگرم لاویج “بیبنو”، “شفل” و… را نام برد که هر کدام از آنها دارای خواص مخصوص به خود می باشد.
آبگرم ها دارای امکانات قابل قبول و بهداشتی مثل دوش، استخر و وان می باشد. دور تا دور دهستان لاویج را حصار بلندی از کوه های البرز فرا گرفته است که در بهار و تابستان پوشیده از درختان انبوه و سرسبز می شود که مناظر بدیع و دل انگیزی خلق می کند. این منطقه از آب و هوای بسیار مطبوع و خنکی در بهار و تابستان برخوردار می باشد که به همراه طبیعت و سرسبزی بی نظیر مسافران و توریست های زیادی را در خود جذب می کند.
این منطقه، در حال حاضر دارای سه مسافر خانه در کنار آبگرم و دو سوئیت و صدها خانه و ویلاهای اجاره ای می باشد که با توجه به خیل عظیم مسافر در بهار و تابستان ظرفیت پذیرایی از همه مهمانان را ندارد.
جنگل های لاویج
یکی از جلوه های جذاب طبیعت لاویج، جنگل های انبوه و متراکم آن تا ارتفاع ۲۵۰۰متری از سطح دریا و به خصوص درختان راش آن که یادگاری از دوره های گذشته جنگل های هیرکانی در میلیون ها سال قبل است، می باشد. مسافران از این موهبت کمتر استفاده کرده و به جنگل های حاشیه جاده ها، بیشه زارها و آبگرم معدنی لاویج اکتفا می کنند و این چشم انداز بی نظیر طبیعی را که از با شکوه ترین صحنه های طبیعت لاویج را به نمایش گذاشته بهره چندانی نمی برند و این درحالی است که خاطره سفر از این جنگل ها هرگز فراموش نخواهد شد و مسافرت از طریق این جنگل های طولانی برای هر نوع توریست تجربه ای جالب و به یاد ماندنی دارد.
جنگل های لاویج از تنوع زیاد گونه های گیاهی و دختان گوناگون برخوردار است و در هر ناحیه آن چشمه سارانی از دل زمین به بیرون می جوشد و در هر فصلی از سال از میوه های وحشی و جنگلی خاصی برخوردار است. بهار با شکوفه های سفید، تابستان یکسره سبز و پاییز هزار رنگ آن از جاذبه های جالب و طبیعی آن به شمار می رود.
تاریخچه لاویج
لاویج آبادی تاریخی ناشناخته ای است که از تاریخی کهن حکایتها در دل نهفته دارد. سرزمینی که از دورانی بسیار دور، آباد و مسکونی بوده، مانند قلعه طبیعی عظیمی به نظر میرسد. از این جهت، همیشه مورد توجه فرمانروایان قرار گرفته و مامن و محل مناسبی برای آسایش حاکمان و والیان در جستجوی صلح و آرامش و یا گریخته از دشمن بود. تاریخ این آبادی، تلفیقی از اسطورهها و واقعیات است. از آن رو هنگامی که وقایع و حوادث و حکایتها به مرز اسطوره نزدیک میشوند، هم چون تمام روایتهای اساطیری مبهم و رازگونه اند. تنگه لاویج محل نبردهای مهم تاریخی و گریز گاهی برای سرداران و امیران و بزرگان و حاکمان و تخت گاهی برای حکمرانان محلی و نیز گذرگاهی برای فرمانروایان بزرگ بوده است.
قدمت تاریخ غیرمکتوب لاویج به دوران ساسانیان و حتی قبل از آن میرسد. بقایای خرابههای متعدد و گورها و اشیاء و آثار مکشوف، حکایت از تاریخی با قدمتی طولانی دارد و تصویری کم رنگ از دوران حیات تاریخی و زیست مردمان در این منطقه به دست میدهد. در منطقه لاویج گورهای گبری فراوانی وجود دارد. دو نقطه اصلی تمرکز این گورها، یکی در تپههای مشرف به روستای کیاکلا در مکانی موسوم به «سرخمن» و دیگری در گردنهی بالاترین تپههای داخلی مشرف به آبادی لاویج، در بخش جنوبی آبادی «حصلیمه یا هسلیمه گردن» معروف است. علاوه بر وجود گورهای گبری، تصور میرود که احتمالاً آتشکده …
مشاهده کامل متن ای بر فراز این تپه وجود داشت. از جمله اشیائ کشف شده به نقل از گفتههای مردم، سکه هایی است که قدمت آن به دوران ساسانیان میرسد و زینت آلات زرین و سیمین مشتمل بر گردن بندها و گوشوارهها و دستبندها و قبضه هایی از شمشیرها و غیره بوده است. از تاریخ این آبادی تا دوره اسلامی هیچ نشانه یا اثر مکتوبی در دست نیست. همچنین از وقایع و حوادث در ارتباط با فتوحات اعراب مسلمان در طبرستان تا نیمهی دوم قرن سوم هجری، یعنی پای گرفتن سلسله علویان طبرستان، اطلاعات مفصل و دقیقی در منابع و تواریخ محلی وجود ندارد.
بافت بومی کشاورزی و محصولات منطقه لاویج
محصولات مهم بخش کشاورزی آن؛ برنج، گندم، جو و سیبزمینی است و از محصولات دام پروریاش، میتوان به دام و طیور، عسل، تخممرغ و… اشاره داشت. زبان اهالی مازندرانی است و گویش خاص خود را دارند. بافت روستا خانهها به صورت ساختمانی ساده و یکنواخت و با مصالح ابتدایی قابل دسترسی در محیط پیرامونی، ساخته شده و مثل یک عایق عمل میکند؛ به طوری که در تابستان مانع از ورود گرما و در زمستان از هدر رفتن انرژی گرمایی به بیرون از ساختمان جلوگیری میکند. این خانهها که در زبان محلی به آنها (کلچو خنه) گفته میشود در مقابل زلزله نیز مقاوم است.
ابزار ها، مصالح و مواد به کار رفته در این خانهها از سنگ، چوب و گِل میباشد. در گذشته بسیاری از مصالح خانههای روستایی از مواد طبیعی پیرامون تامین میشد.خانهها در نزدیکی همدیگر قرار دارند و هیچ حصار و مانعی آنها را از هم جدا نمیکند و نشان دهنده پیوندهای خویشاوندی و روابط عاطفی دردورههای گذشته است. امکانات رفاهی در حال حاضر لاویج دارای سه مسافر خانه در کنار آبگرم، دو سوئیت و صدها خانه و ویلاهای اجاره ای است. عسل و لبنیات لاویج که در نوع خود شناخته شده است از جمله سوغات این منطقه به شمار مى رود که طرفداران بسیارى دارد.
این دهستان دارای 9 مسجد ، 7 مدرسه ابتدایی، 2 دبیرستان دخترانه و پسرانه، 2 مدرسه راهنمایی پسرانه و دخترانه، 4 خانه بهداشت، 6 نانوایی، 6 حمام و مخابرات، شرکت نفت، خانه بهداشت، کتابخانه و سالن ورزشی یک منظوره است. مسیر دسترسی برای رسیدن به روستای زیبای لاویج، میتوانید بعد از طی مسیرهای مبارکآباد، سولار، پلور، گزنک، آبگرم لاریجان، آباسک، نیاک، سرچشمه، چلاو و محمدآباد، به شهر زیبای نور برسید و بعد هم به چمستان که مسیر اصلی است. از آن جا مسیری در سمت چپ، شما را به سمت لاویج راهنمایی میکند.
این روستا در 18 کیلومتری جنوب چمستان در میان درههای جنگلی و زیبای البرز قرار دارد. جاذبههای گردشگری طبیعی ناحیه کوچک و کم وسعت لاویج، دارای نواحی اکوتوریستی بی نظیری میباشد. از نواحی تفریحی و توریستی آن میتوان از: پارک جنگلی کشپل، آبشار حرام او، جادههای جنگلی، آبگرم معدنی لاویج، سوردار، جنگل اسیونگ، مراتع و چمنزارهای نومه، چشمهها و رودخانههای پر آب و خروشان، ییلاق زیبای ایزوا، منطقه ییلاقی میرخمند و کوههای پوشیده از انبوه درختان و جنگلهای وسیع و بکر را نام برد. یکی از جلوههای جذاب طبیعت لاویج، جنگلهای انبوه و متراکم آن تا ارتفاع 2500 متری از سطح دریا و به خصوص درختان راش آن که یادگاری از دورههای گذشته جنگلهای هیرکانی در میلیونها سال قبل است، میباشد.
آبگرم لاویج
آبگرم لاویج نیز در دامنههای کوههای قسمت شرقی لاویج، از دل زمین به بیرون میجوشد. این آب گرم دارای املاح معدنی و گوگردهای فراوانی است که برای امراض پوستی، دردهای مفاصل، کمردرد، پادرد و مهمتر از همه، برای تمدد اعصاب بسیار مفید است. آبهای گرم لاویج به دلیل خواص بالای درمانی، همواره گردشگران فراوانی را در تمام فصول سال به خود جلب نموده و امکانات مناسبی نیز در آن منطقه برای اقامت و استفاده از آب معدنی ایجاد شده است. لاویج دارای پنج ابگرم معدنی میباشد که هر کدامشان دارای خواص درمانی خاص خودشان هستن این ابگرمها در ایام تعطیلات پذیرای مسافران عزیز از سراسر ایران یا حتی بعضی از کشورهای جهان هستن نام این آبگرمها و خصوصیات انها به شرح زیر میباشد .
آبگرم معدنی لاویج به مدیزیت حاج طاهر کریمی که یکی از بزرگترین و به روزترین ابگرم در استان به شمار میآید که دارای امکاناتی مثل استخر ، دوش ،وان ، و جکوزی و … است .که دارای خواص طبی و درمانی مثل آرامش اعصاب ،درمان دردهای عضلانی و مفصلی و دردهای روماتیسمی و مشکلات پوستی میباشدهمچنین این آبگرم داری هتل و سوئیتهای ویژه برای اسکان مسافران محترم میباشد . ابگرم فیل سنگی لاویج که به گفته ریش سفیدان قدیمیترین آبگرم لاویج به حساب میآید این ابگرم به مدیریت برادران عقیلی ( سید حسین و سید صادق ) میباشد که این آبگرم نیز خصوصیات درمانی و طبی زیادی داردکه به علت داشتن گوگرد دارای خاصیت میکروب زدایی طبیعی است همچنین بنای فیل سنگی نیز که سابقه تاریخی طولانی را دارددر همین مکان وجود دارد که دیدن ان خالی از لطف نیست . جاده چمستان به لاویج از پارک کشپل میگذرد و از میان جنگل عبور میکند به همین دلیل فضای دلپذیری را برای گردشگران فراهم میسازد. آبگرم دارای امکانات قابل قبول و بهداشتی مثل دوش استخر و وان است.
فیل سنگی لاویج
فیل سنگی در مرکز روستای لاویج، قطعه سنگ بزرگی وجود دارد که بر اثر عوامل و فرسایش طبیعی به شکل فیل نشسته بر زمین خودنمایی میکند که مسافران این روستای خوش آب و هوا از این منظره طبیعی و منحصر به فرد نیز دیدن میکنند. البته بعد از گذر از آب گرم لاویج، با حداقل ده دقیقه پیاده روی، میتوانید از فیل سنگی هم دیدن کنید. جاذبههای طبیعت گردی جادههای جنگلی سوردار: در فاصله 20 کیلومتری روستای لاویج و در مسیر لاویج به کرچی قرار دارد.
جنگل اسیونگ لاویج
جنگل اسیونگ: در فاصله 10 کیلومتری روستای لاویج و در مسیر رییس کلا به کیاکلا واقع شده است. ییلاق زیبای ایزوا: در فاصله 25 کیلومتری روستای لاویج و در مسیر لاویج به بهبنک قرار دارد . منطقه ییلاقی میر خمند: در فاصله 35 کیلومتری روستای لاویج و در مسیر لاویج به بهبنک قرار گرفته است.
پارک جنگلی کشپل
پارک جنگلی کشپل: در ابتدای جاده آسفالتی لاویج در محور چمستان به آمل، در 15 کیلومتری روستای لاویج قرار دارد، جنگل و چشمه «کشپل» از تفرجگاه هاى منطقه لاویج است که در نوع خود بى همتا هستند، به طورى که چشمه و درخت هاى به هم گره خورده جنگل تابلویى زیبا از طبیعت را در چشم بینندگان آن ترسیم مى کنند. این پارک جنگلی در حاشیهی زیبای لاویج رود، با چشمههای پر آب و زلال، امکانات نسبی اقامتی و محل بازی کودکان که این پارک را به تفریحگاه مردم منطقه و مسافران غیر بومی تبدیل نموده است.

آبشار حرام او
آبشار حرام او، با مقدار فراوان آب که از دل زمین به بیرون میریزد در مسیر جاده چمستان به لاویج و در 3 کیلومتری روستای لاویج قرار دارد و دارای آب خنک و گوارایی است.
دیگر مناطق تفریحی لاویج
آبگرم شفل: آبگرم «شفل» هم یکی دیگر از آبگرمهای روستاست. در انتهای لاویج هم روستای کیاکلای لاویج قرار دارد که دیدن آن را نیز به اهالی سفر و طبیعت گردها توصیه میکنیم. جاذبههای فرهنگی امامزاده صالح : امامزاده صالح در بالاترین ارتفاعات روستای لاویج در چمستان نور است. بازار محلی: بازار محلی لاویج هم دیدنی است.
مردم و سنن و باورهای مردم لاویج
لاویج با آن که چندان بزرگ نیست، ولی سنتی است و زیبا و در بدو ورود نظر شما را جلب میکند. جاذبههای معنوی کایری کایری رسمی است که برای ساختن خانهها در این روستا وجود داشته است. اهالی با هم گل خیس میکردند، از زمینهای کشاورزی کاه و خاکههای به جا مانده از دروی جو و گندم را در آن قرار داده و با لگد کردن آن، خشت درست میکردند.
سنگها را از اطراف رودخانه و الوارها و لت هایی (قطعات کوچک مستطیل شکل و نازک چوب، برای پوشش سقف) که از چوب درختان جنگلی درست میشد با کمک اهالی از جنگل به دست میآمد و حتی برای بستن و محکم کردن این چوبها از پوست درختان استفاده میکردند. همه با هم در ساختن خانه کمک میکردند بدون این که چشم داشتی داشته باشند. آن دسته از روستایی هایی که در حوالی رودخانه دارای مزارعی هستند و به کاشت برنج دست میزند، برای کاشت و داشت و برداشت و همچنین آبیاری آن، با هم همکاری میکنند. با همدیگر نهرهایی برای استفاده از آب رودخانه ایجاد میکنند، در حین نشاکاری و همین طور برداشت آن به هم کمک میکردند که این کمکها متقابل بود و به این کمک متقابل «ورهایتک» (یاور گرفتن) میگویند. زنان و مردان با هم کار میکردند و باهم غذا درست میکردند و سر کشتزار و مزرعه با هم میخوردند.
هر یک از اهالی روستا برای خود گله ای از گوسفندان و بز و چندین گاو و گوساله داشتند و از هر خانواده بچه هایی در سنین متفاوت گله هایشان را جمع میکردند و برای چرا به جنگل میبردند و دختران و پسران با هم مانند برادر و خواهر بودند و برای گله، علوفه و برگ درختان را جمع آوری میکردند و هر کس برای خانه اش، یک پشته هیزم جمع میکرد و دوباره هنگام غروب گلهها را به روستا میآوردند و هرکس دامهای خود را جدا میکرد و با خود به خانه میبرد. زمینهای منطقه لاویج دارای ناهمواریهای فراوانی است. با این وجود مردم به کاشت جو و گندم میپرداختند که کار دشواری بود. گاهی با همکاری هم به کاشت و برداشت میپرداختند که با لفظ همازی از آن یاد میکنند زمین از آن یک فرد است و بذر را با هم میگذارند و با هم میکارند و با هم برداشت میکنند و محصول را هم نصف میکنند این رسم را «همازی» یا (همبازی) میگویند و اما اگر برای برداشت محصول خود کمک بگیرند، میگویند؛ «همکار گرفته است.» برزگری هم یعنی؛ یک نفر پول و زمین را میداد و شخص دیگری روی زمین کار میکرد و بعد محصول را نصف میکردند. همچنین به کمک گرفتن در زمینهای شالیکاری نیز «ورهایتک» (یاورگرفتن ) میگویند.

پوشش گیاهی لاویج
جمع آوری گیاهان دارویی و خوراکی در اواخر بهار، زنان و دختران روستا به طور دسته جمعی به ییلاقات منطقه میروند و گیاهان دارویی و خوراکی جمع آوری میکنند. از جمله؛ گلپر که هم برای غذاها و هم برای اسپند دود کردن استفاده میشود و دیگر؛ انواع گیاهان مثل؛ ترم، زنیان، عالیما (که مثل پیازچه است) و… که برای انواع غذاها استفاده میشود و خاصیت دارویی نیز دارند.
در تابستان هنگام رسیدن میوههای جنگلی، دسته هایی از زنان و دختران برای چیدن آلوچه، تمشک، ازگیل، ولیک، زرشک، سیب جنگلی و خرمالوی وحشی به جنگلهای اطراف میروند. با تمشک؛ مربا و با هر یک از میوههای دیگر ترشی یا دشو درست میکنند و یا بعضیها را خشک کرده و در طول زمستان از آن استفاده میکنند. در وقت جمع آوری گونه ای از قارچ وحشی هم که بعد از رعد و برق شدید در جنگلها میروید، اغلب پسران و مردان برای جمع آوری آن به جنگل میروند. از شهدی که از میوه ای به نام «فرمنی» به دست میآورند به عنوان قند استفاده میکنند .
منبع: ویلا املاک
امیر،
در می گوید:
با تشکر . قیمت ویلای اجاره ای چنده .